ooo litla rófan

Mæli með nýjum íslenskum rófum þessa dagana.  Ekkert smá safaríkar og góðar.  Og svo líka bráðhollar  

Gulrófan (Brassica napus rapifera) er upprunnin í N-Evrópu og er hennar fyrst getið með vissu í ræktun á Íslandi í upphafi 19. aldar. Hún var meðal þeirra matjurta sem fyrstar náðu útbreiðslu meðal landsmanna.

Gulrófan er C-vítamínauðug og hefur verið kölluð appelsína norðursins..

Áætluð meðalneysla á íbúa er 2,4 kg á ári. Til megin framleiðslunnar er sáð að vori (apríl / maí) en einnig eru þær forræktaðar í gróðurhúsum og plantað út í byrjun sumars. Þær gulrófur koma á markaðinn þegar geymslu gulrófurnar eru að klárast. Til að flýta uppskeru þeirra eru notaðir dúkar sem settir eru yfir eftir sáningu eða útplöntun.

Til eru íslenskir stofnar af gulrófum og eru þekktastir Kálfafellsrófa og Ragnarsrófa. Einnig hefur verið ræktaður stofn sem nefnist Sandvíkurrófa. Algengasta afbrigði í ræktun er Vige sem er norskt afbrigði og Sandvíkurrófa sem er stofn af Kálfafellsrófu

(tekið af vef Sölufélags garðyrkjumanna)

Í kjölfar þessarar fræðslu deili ég því með ykkur að ég fór í 40 mínútna stafgöngu heima í sveitinni í gær  

Skyldi átakið vera hafið?